دوباره عشق

دوباره عشق صدا زد، دوباره خواند مرا
دوباره خواند و رفتم و باز راند مرا

چقدر قلب مرا هی گرفت و هی پس زد
و تشنه تا سر سرچشمه ها کشاند مرا

وجود شیشه‌اییم را به یک اشاره شکست
و از تمام خودم ناگهان رهاند مرا

برای اینکه بفهمد چقدر مشتاقم
سراب گونه به هر نا کجا دواند مرا

و آمدم که بگیرم دو دست گرمش را
به زور آب یخ از خواب خوش پراند مرا

همین که دید دلم رام چشمهایش شد
به روی سادگی من نشست و راند مرا

از این طرف به حقارت به چند سکه فروخت
از آن طرف چه کریمانه باز ستاند مرا

و مثل گردش فواره های سرگردان
فرو کشید و دوباره فرا نشاند مرا

کلاغ قصه‌ منم، عاشقی که آخر کار
بجای خانه به ویرانه ای رساند مرا