شب چراغ

دو رباعی تقدیم به حضرت زهرا (س) :

دیوانه‌ی عطر یاس خوشبوی توام
در حاشیه‌ی مدینه آهوی توام
کشتی شکسته‌ای که پهلو زده در
اندوه کناره‌های پهلوی توام

 

بانوی ترانه‌های بارانی من
آرامش لحظه‌های طوفانی من
در کوچه نشسته‌ام که دستی بکشی
روی سر کودک خیابانی من

و یک غزل تقدیم به همه خانمهای باوقار:

مثل شب‌‌ ـ برکــــه‌‌های مهتابی
با ستاره ستاره مرغابی

که شنا می‌کنند در چشمت
روی آن سطح روشن آبی

در شبستانِ چادرت انگار
طرحی از انحنای محرابی

می‌زنی پا به پای کاشی‌ها
چرخ در کوچه‌های بی‌تابی

دیده‌ام در حریم چشمانت
گوهر شب چراغ نایابی

نه از آن شیشه‌های رنگارنگ
روی این دکه‌های قلابی

که به گِردش همیشه می‌چرخند
صورتک‌های مانده در خوابی

با دو تا چشم گود افتاده
در ته گونه‌های سرخابی

از سرابی، برهنه می‌نوشند
سال‌ها کوزه کوزه بی آبی

دسته گل‌های زرد و تاریکند
مثل نیلوفران مردابی

سهمشان از بهار، همسفریست
با کفی در مسیر سیلابی

دست در دست موج می‌چرخند
دور خود در گلوی گردابی

آه، اما تو ساده و آرام
می‌روی نرم و بی‌صدا تا،  بی -

خود نمایی، خودِ خودت باشی
یک شبِ ژرف و پاک و مهتابی